چقدر عجیبیم...
قصه تکراری ما ...
من تو را دوست دارم ... تو دیگری را ... و دیگری دیگری را ... و اینگونه همه تنهاییم ...
آنچه میخواهیم نیستیم . آنچه هستیم نمی خواهیم ...
آنچه دوست داریم نداریم ... آنچه داریم دوست نداریم
و عجیب است زنده ایم و امیدوار
آیا این اشتباهات را ادامه خواهیم داد ؟؟؟
یا ...
آرام آرام خواهی مرد اگر یاد نگیری ... اگر راه گذشته را بروی .
ایمان بیاور که هستی . ارزش داری. دوست داری و دوستت دارند
+ نوشته شده در ۱۳۹۰/۰۸/۱۳ ساعت 21:40 توسط قاسم حسین زاده(کمیته فرهنگی-هنری)
|
به نام او که نامش دوا ویادش شفـــــــــــــــاست